occisur (s.xii3/3)

Browse the Dictionary

    Loading...

Search Results

Your search results will appear here.

occisur (s.xii3/3)

[ hap]

[ FEW: *7,298b occidere; Gdf: 5,567c ociseor; GdfC: ; TL: 6,977 ocisëor; DEAF:  ocire (ociseor); DMF:  occiseur; TLF: ; OED: ; MED: ; DMLBS: 1996a occisor ]
occisore,  occisour,  occeur  

s.

1one who kills
( s.xii3/3; MS: s.xiiim )  Deu [...] verrai confort [...] Kar tu oceis l'occisur  3289
( MS: s.xiii )  abactores, sicarii, multatores, enectores (gloss: occisores a la cur), antropocedi, fustigantur, puniantur, vel capitali sententia condemnentur  i 184.70 and ii 113.70
( s.xiiiex; MS: s.xiv1/3 )  Mes distinctez ou li occisour fet chose qe il poet de droit e dunc ne pecche il nient  22
( MS: s.xiii/xiv ) enectores: (D) occeurs (var. (L: s.xiii/xiv) occisurs )  ii 71.70
occire  occise  occisiun  occizable 
This is an AND2 Phase 4 (N-O/U-P-Q) entry. © 2013-17 The Anglo-Norman Dictionary. All rights reserved. Funded by the Arts and Humanities Research Council of the United Kingdom.
occisur